Deze winter liet de vertegenwoordiging van onze club in het marathonschaatsen wel wat te wensen over. Daarom beperken we ons in de berichtgeving tot een overzicht.
Om conditioneel op niveau te blijven heeft Fleur Veen deze winter voor het marathonschaatsen gekozen. Daarnaast trok haar het tactische spel dat in de marathons toch een niet onbelangrijke rol speelt. Fleur had het geluk in Utrecht bij de marathonselectie mee te kunnen trainen en mee te kunnen doen in het zes-banentoernooi. Dat laatste ging goed, alleen ging het in de finales nog net een tikkeltje te hard, maar dat is een kwestie van tijd. Slechts één keer heb ik Marc Middelkoop in een wedstrijd van het zesbanen-toernooi actief gezien. Het ging toen best goed en het is jammer dat het bij die ene keer gebleven is.
Voor Kris-Ton deze winter geen marathons, terug naar de basis. Ook Jeroen kwam na al een beroerde zomer qua voorbereiding, maar heel weinig aan schaatsen toe. En dan ook nog wat ziek zijn erbij, dat schoot ook niet op.
Tsja, dan hebben we nog Rini. Die moest dan de eer maar hoog zien te houden na de maanden voorafgaand aan het seizoen niet te hebben kunnen trainen. Wel nu, alles in ogenschouw genomen ging dat eigenlijk nog niet eens zo slecht. Na geen echt goede uitslagen geschaatst te hebben, had hij aan het eind van de competitie toch nog bijna podium gereden. Helaas stapte er in de voorlaatste wedstrijd iemand achter op z’n schaats waardoor hij letterlijk net naast het podium viel en met een vierde plaats genoegen moest nemen. Dat valt voor een sporter niet mee, maar gezien de uitgangssituatie mag hij daar tevreden mee zijn, eigenlijk een klein wonder, en de andere drie waren deze winter gewoon sterker.
Hopelijk komen we volgende winter als club weer sterker voor de dag, er ligt wat dat betreft een uitdaging.